نیم نگاهی به تامین سرمایه در بخش کشاورزی

در یک نگاه کلی  به صورت تاریخی،تامین مالی و تأسیس بانکی برای توسعه کشاورزی کشور، از خواسته‌هایی بود که از زمان انقلاب مشروطه مطرح می‌شد و در شعارها و برنامه‌های دولت‌ها و احزاب و شخصیت‌های سیاسی وعده‌اش داده می‌شد. این وعده سرانجام با تشکیل «بانک فلاحتی و صناعتی» جامه عمل پوشید.

بانک فلاحتی در آغاز به عنوان شعبه‌ای از بانک ملی شکل گرفت و سنگ بنای آن را محمدعلی فروغی در سال ۱۳۰۹ گذاشت تاهرگاه که دامنه معاملات این شعبه، توسعه کافی یافت، به بانک مستقلی تبدیل شود.

شعبه فلاحتی بانک ملی تنها برای دو منظور تسهیلات ارائه می کرد: یکی دایرساختن مجاری آبی که بر اثر خشکسالی (که هنوز هم موضوعیت دارد)خشک شده بودندو دیگری توسعه زراعت و تحصیل محصولاتی همچون: چای، پنبه، نیل، حنا، روناس، ابریشم، کنف، نیشکر، توتون، تنباکو، پسته.کارمزد دریافتی بانک نیزحداکثر چهار درصد بود که تنها در صورت ضرورت تا شش درصد قابل افزایش بود.اکنون پس ازحدود9دهه کنشگری موثر وتجهیز به روزآمدترین فن آوری های نوین جهان بانکداری،علاوه برخدمات 50گانه بانکی، خدمت منحصر به فرد حمایتی نظام مند بیمه کشاورزی رانیزارائه می کند که درمدیریت ریسک های مالی تولیدوتحکیم پایه های امنیت غذایی کشور موثراست.

متعاقب تصمیم تیر99 مجمع عمومی فوق العاده بانک کشاورزی و مجوزواپسین روزهای اسفند99 بانک مرکزی، سرمایه بانک کشاورزی  با 88877 میلیارد ریال افزایش به 199898میلیارد ریال رسید و با افزایش سرمایه دیگری به مبلغ 10هزار میلیارد ریال از محل بند(و)تبصره(5)قانون بودجه سال1399، سرمایه آن از 209000 میلیارد ریال فراتر رفت که نقطه عطفی در تاریخ تامین مالی بخش کشاورزی است.

اهمیت این افزایش سرمایه،استحکام مالی بیشتردر اتمسفرکنشگری بانک های همکار داخلی وخارجی،افزایش توانگری مالی (Solvency)در اعطای تسهیلات بیشتر متناسب باافزایش هزینه های تولیدی است.سرمایه مهم ترالبته، مجموعه سرمایه انسانی آن است که تخصصی ترین در شبکه بانکی کشور به شمار می رود.