در بُهْتِ ندیدنِ اسمِ تو ،حتی ثانیه ای نتوانسته ام بابت کاندیدا شدنِ خودم خوشحالی کنم ,چراکه نتیجه باور مخاطب از نقشم را جدا از همبازی خود نمی دانم. هیچ نقشی بدون مکمل خود کامل نیست ، همچون (شبی که ماه کامل شد) فایٔزه و عبدالحمید _ تی تی و امیرساسان (تی تی)_ راحلـه و علی (ابلق) ،مگر می شود این نقش ها را جدای یکدیگر دانست؟!! ما همچون دو طفل معصوم، کودکانه جهان ِفیلم های مان را زندگی کرده ایم و از هیچ تغییری نترسیده ایم.

من همیشه سکوت کرده ام ولی این بار معرفت اجازه نداد تا شهادت ندهم به تلاشِ بی وقفه ات، به بازیگریِ قدرتمندت و به شکیبا بودنت هوتن، از تو ممنونم.