در خصوص تعریف مالیات در حالتی کلی و قابل فهم برای آحاد جامعه می توان گفت که مالیات یک نوعی هزینه اجتماعی است که آحاد یک ملت( هر فردی به نوعی مستقیم یا با واسطه) در راستای بهره‌برداری از امکانات و منابع یک کشور موظفند آن را پرداخت نمایند تا توانایی‌های جایگزینی این امکانات و منابع فراهم شود.مالیات در واقع انتقال بخشی از درآمد‌های جامعه یا بخشی از سود فعالیت‌های اقتصادی به دولت است تا به نحو مقتضی جهت دستیابی به اعتلای اقتصادملی به روش های علمی و اقتصادی در جامعه بازتوزیع گردد،چراکه در حقیقت ابزار و امکانات دست یابی به درآمد و سود‌ها را دولت فراهم ساخته ‌است. نکته مهم دیگر درخصوص مالیات این مطلب است که قطعا که هدف غایی و اصلی از وضع مالیاتی برای اغلب کشور‌ها نه فقط تامین هزینه های جاری بلکه علاوه بر آن تامین بخشی از هزینه های عمومی جامعه و حفظ منافع اجتماعی و اقتصادی ،تامین سرمایه لازم جهت انجام پروژه ها، ارائه خدمات عمومی و تامین هزینه فعالیت های دولت ،کنترل نقدینگی و باز توزیع درآمد و برقراری عدالت اجتماعی می باشد . در خصوص معافیت های مالیاتی لازم است بر این نکته تأکید کنیم که معافیت‌های مالیاتی شامل همه افراد نمی‌شود چرا اخذ مالیات ابزاری اقتصادی کارآمد به جهت تامین بخش قابل توجهی از بودجه عمومی سالانه کشور می باشد به این دلیل در صورت معافیت بی ضابطه و بدون لحاظ نمودن توجیه اقتصادی ،اجتماعی،امنیتی و.. گروه های غیر هدف، درآمدهای مالیاتی دولت کاهش یافته و نقض غرض صورت می پذیرد. به دلیل تعیین و پیش بینی سقف مالیات دریافتی، در بودجه سالانه برای هرسال و برنامه ریزی بر اساس آن، اگر اعطای معافیت‌های مالیاتی به‌صورت گسترده و بدون در نظر گرفتن ملاحظات فوق الذکر انجام پذیرد، دولت برای جبران کسری درآمد مالیاتی خود، مجبور به افزایش میزان نرخ مالیات خواهد شد و بدین ترتیب گروه‌های دیگر جامعه که از معافیت مالیاتی بهره‌مند نیستند تحت‌فشار قرار خواهند گرفت. و از دیگر سو ،اعطای معافیت مالیاتی بدون هدف و توجیه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی به برخی از گروهها، فعالیت‌ها و یا مناطق غیر محق، منجر به ضعف در نظام اجرایی مالیاتی خواهد شد."معافیت‌های مالیاتی برای سرمایه‌گذاران مناطق کمتر توسعه‌یافته" یکی از معافیت های مالیاتی موجود در قانون مالیاتهای مستقیم با هدف کمک و تسهیل و تشویق به سرمایه گذاری و گسترش فعالیت های اقتصادی در مناطق کمتر توسعه یافته و محروم کشور می باشد.

براساس ماده۱۳۲ قانون مالیاتهای مستقیم، درآمد ابرازی ناشی از فعالیت¬های ‌تولیدی و معدنی اشخاص حقوقی غیردولتی در واحدهای تولیدی یا معدنی که از تاریخ اجرای این ماده از طرف‌ وزارتخانه‌های ذی‌ربط برای آنها پروانه بهره‌برداری صادر یا قرارداد استخراج و فروش منعقد می‌شود و همچنین درآمدهای خدماتی بیمارستان¬ها، هتلها و مراکز اقامتی گردشگری اشخاص یادشده که از تاریخ مذکور از طرف مراجع قانونی ذی¬ربط برای آنها پروانه بهره¬برداری یا مجوز صادر می‌شود، از تاریخ شروع بهره‌برداری یا استخراج یا فعالیت به مدت پنج‌سال و در مناطق کمترتوسعه‌یافته به مدت ده‌ سال با نرخ صفر مشمول مالیات می‌باشد.

در خصوص نحوه تعیین فهرست مناطق کمتر توسعه یافته براساس تبصره(ذ) ذیل ماده قانونی فوق الذکر آمده است که ،فهرست این نوع مناطق از قبیل؛ استان، شهرستان، بخش و دهستان باید در سه‌ ماهه اول در هر برنامه پنجساله، توسط سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور با همکاری وزارت امور اقتصادی و دارایی با لحاظ شاخصهای نرخ بیکاری و سرمایه‌گذاری در تولید تهیه شده و به‌ تصویب هیأت وزیران برسد. ضمنا حسب مورد و تا ابلاغ فهرست جدید، فهرست برنامه قبلی معتبر می‌باشد. تاریخ شروع فعالیت با تأیید مراجع قانونی ذی‌ربط، ملاک اعتبار برای احتساب مشوقهای مناطق کمترتوسعه‌یافته است.

در خصوص "مالیات با نرخ صفر " نیز لازم به توضیح است که منظور از تعیین "مالیات با نرخ صفر " این است که مودیان مشمول ، مکلف به تسلیم اظهارنامه، دفاتر قانونی، اسناد و مدارک حسابداری حسب مورد، برای درآمدهای خود به ترتیب مقرر در این قانون و در مواعد مشخص‌شده به سازمان امور مالیاتی کشور می¬باشند و سازمان امور مالیاتی مکلف به بررسی اظهارنامه و تعیین درآمد مشمول مالیات مودیان براساس مستندات، مدارک و اظهارنامه مذکور است و پس از تعیین درآمد مشمول مالیات مودیان، مالیات آنها با نرخ صفر محاسبه نماید.