اشکان دژاگه متولد ۱۴ تیر ماه ۱۳۶۵ است . اشکان دژاگه بازبکن تیم ملی فوتبال است. اشکان دژاگه دارای ملیت ایرانی-آلمانی می باشد. اشکان دژاگه متولد تهران است. اشکان دژاگه هم اکنون در آلمان است

زندگی شخصی اشکان دژاگه

اشکان دژآگه مقیم برلین بوده و با همسر آلمانی-ایرانی (شقایق) و دخترانش (آلیا و آلیشا و آمایا) زندگی می کند.در زندگی اجتماعی علاقه به مراسم خیریه داشته و در بیشتر آنها فعالیت دارد.

اشکان دژآگه در می سال 2014 پروفایل دی ان ای خود را برای پژوهش و آزمایش دربارهٔ جراحت های ورزشی هدیه داد.

اطلاعات فردی و باشگاهی اشکان دژاگه

او تاکنون در تیم های هرتابرلین و وولفسبورگ در بوندس لیگا بازی کرده است. او در سال 2012 با قراردادی 3 ساله به فولام پیوست. او در رده ملی، برای تیم های پایه آلمان بازی کرده است و در رده بزرگسالان، از لحاظ قانونی می توانست هم برای تیم ملی فوتبال آلمان و هم برای تیم ملی فوتبال ایران بازی کند. اما به دلیل علاقه ای که به ایران داشت با اینکه رسانه ها شانس دعوت شدن به تیم بزرگسالان آلمان را به او داده بودند برای تیم ملی ایران به میدان رفت.

اشکان دژاگه بعد از سه فصل حضور در تراکتور، در ماههای پایانیِ سال آخر قراردادش جدایی ناگهانی و بحث برانگیزی از این تیم داشت. او الشحانیه را برای این فصل باشگاهی انتخاب کرده و راهی قطر شد تا با این تیم برای صعود به لیگ ستارگان قطر تلاش کند. بعد از ماه ها سکوت خبری، اشکان دژاگه در گفت و گوی آنلاین با یک برنامه تلویزیونی صحبت های جالبی در مورد دلخوری اش از تیم ملی و ... انجام داد:

*تصمیم گرفتم که امسال به قطر برگردم و با تیم الشحانیه قرارداد ببندم. انشالله که بتوانم به این تیم کمک کنم و بتوانیم به لیگ بالاتر صعود کنیم. من هر روز خدا را شکر می کنم چون به کمک خانواده و مدیربرنامه ام همیشه تصمیمات درستی گرفتم. این بار هم تصمیم فکر می کنم تصمیم درستی گرفتم که به قطر آمدم.

*برای خیلی ها شاید عجیب باشد که من به لیگ یک قطر آمدم. من خیلی وقت بود که با تیم الشحانیه در تماس بودم حتی پیش از اینکه به تراکتور ملحق شوم. امسال قسمت شد و پس از صحبت با بدنساز ایرانی این تیم متوجه شدم که تلاش زیادی برای صعود به لیگ برتر در سال جاری دارند و خیلی دوست دارند که من هم در تیم شان باشم. با فکر و صحبت هایی که داشتم این تصمیم را گرفتم و خدا را شکر راضی هستم.

*بازی های تیم ملی را صد در صد دنبال می کنم؛ بازی با لبنان خیلی سخت بود؛ به بچه ها خسته نباشید می گویم. خدا را شکر خوب جلو می روند و فکر می کنم صد در صد با این تیم و بازیکنان به جام جهانی صعود می کنیم.

*می توانستم هنوز برای تیم ملی بازی کنم. این انگیزه را چند سال پیش داشتم و همیشه باعث افتخارم بود که پیراهن تیم ملی را پوشیده و برای کشورم بازی کنم. من انتظار بازی خداحافظی نداشتم و هیچ گاه این حرف از جانب من مطرح نشده ولی شاید از سوی نفرات دیگری مطرح شده باشد. بازیکنانی بزرگتر از من بازی خداحافظی نداشتند. ولی انتظار داشتم بعد از این همه بازی کردن با جان و دل برای تیم ملی، حداقل با یک تلفن این تصمیم را به من بگویند. همیشه این گونه بوده که یک مربی بیاید و بخواهد تیم را عوض کند و بازیکنان جوانتر را بیاورد. حداقل انتظار من این بود که زنگ زده و بگویند که چنین تصمیمی دارند ولی این اتفاق نیفتاد. حقیقتش را بخواهید از این موضوع کمی دلگیر هستم. ولی بازهم می گویم که خدا را شاکرم که با افتخار ۸ سال برای تیم ملی بازی کردم.

*با بازیکنانی که در این مدت داشته ایم و لژیونرهای موفقی هم داریم که همیشه به آنها افتخار می کنیم، نقطه ضعفی به آن صورت نداریم. بازی های مثل لبنان عادی است و از این اتفاقات می افتد. در طول ۹۰ دقیقه ایران فقط بازی کرد و لبنان روی یک اتفاق و شانس گل زد. این اتفاقات اگر بیفتند، گل زدن به این تیم ها در چنین زمین هایی سخت است. در این گروه تیم صد در صد به جام جهانی می رود. باید در مورد پله های بعدی برنامه ریزی کنیم. بچه ها نشان داده اند که آسیا همیشه اولیم و باید سعی کنیم روی این کار کنیم که بچه ها در جام جهانی طلسم شکنی کرده و به مرحله بعدی صعود کنند. به نظرم این مهمترین کاری است که روی آن باید کار کنیم.