خودروسازی چری، در شهر ووهو استان آنهوی (Wuhu, Anhui Province) کشور چین فعالیت می‌کند. این شرکت در سال ۱۹۹۹ بنیان نهاده شد و از سال ۲۰۰۳ با تولید انواع خودروهای سواری آغاز به کار کرد و هم‌اکنون رتبه دهم ساخت و مونتاژ خودرو در چین را با تیراژ ۶۰۰ هزار دستگاه در سال به خود اختصاص داده است. چری علاوه بر تولیدات خود، برای شرکت‌های مطرح دنیا، خصوصا جگوار و لندروور، خودرو مونتاژ می‌کند و در مجموع نزدیک به یک‌چهارم کل تولیدات این شرکت، به خارج از چین صادر می‌شود. پیش از هر چیز لازم به یادآوری است که خودروهای برند MVM هم زیرمجموعه شرکت چری هستند و در کشور چین با همان نام چری شناخته می‌شوند. به نظر می‌رسد نام و لوگوی MVM صرفا به درخواست نماینده‌ی فروش این شرکت در ایران، روی بعضی خودروهای چری گذاشته شده و در خود شرکت چری، MVM صرفا لقبی برای خودروی QQ۳ است که ما در ایران با نام MVM۱۱۰ می‌شناسیم.

واژه‌ی تیگو (Tiggo) در شرکت چری، مخصوص کراس‌اورهای این برند است و در واقع اولین تیگویی که به ایران وارد شد، همان مدل X۳۳ محسوب می‌شود که هنوز هم از مهم‌ترین تولیدات چری است.  

پیشرانه و توانایی فنی

پیشرانه‌ی تنفس طبیعی ۲ لیتری به حجم دقیق ۱۹۷۱ سی‌سی برای تیگو ۵ در نظر گرفته شده است که در دور موتور ۵۷۰۰ دور در دقیقه حداکثر توان ۱۳۶ اسب‌بخار تولید می‌کند و ۱۸۲ نیوتن‌متر گشتاور هم در دور موتور ۴۵۰۰ دور در دقیقه به همراه دارد. جعبه‌دنده‌ی این خودرو در مدل پایه، ۵ سرعته دستی و در نسخه بالاتر به نمونه‌ی CVT مجهز است که با این دو نوع جعبه‌دنده به ترتیب ۸.۵ و ۹ لیتر بنزین در ۱۰۰ کیلومتر مصرف می‌کند؛  که از سوی دارندگان ایرانی، متوسط مصرف سوخت ۹.۵ لیتر برای آن اعلام شده است. تیگو ۵ با پیشرانه‌ی ۲ لیتری موجود در ایران، بیش از ۱۳ ثانیه برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، زمان لازم دارد و نهایت سرعت ۱۶۵ کیلومتر بر ساعت ارائه می‌دهد. این خودرو در کشورمان، صرفا دیفرانسیل جلو است. نوع دنده‌خودکار تیگو ۵ به جعبه‌ دنده‌ی CVT‌ مجهز است که در صورت استفاده در حالت تیپ ترونیک، ۷ ضریب دنده‌ی تعیین‌شده در اختیار راننده قرار می‌گیرد تا بتواند شرایط مشابهی با جعبه‌دنده‌های خودکار معمولی تجربه کند.

این خودرو در چین با پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری توربوشارژ هم تولید می‌شود که قیمت بالاتری دارد و هنوز به ایران وارد نشده است. تیگو ۵ با این پیشرانه ۱۵۲ اسب‌بخار قدرت دارد و میانگین مصرف سوخت نزدیک به ۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر را به ادعای شرکت چری به همراه خواهد داشت.

طراحی ظاهری و فضای داخلی

چری در بیشتر خودروهای تولیدی خود از برندهای دیگری، خصوصا تویوتا الهام گرفته است و همان‌طور که تیگو ۳ قدیمی (که در ایران به نام نسل اول X۳۳ شناخته می‌شود) را بسیار شبیه به تویوتا راو۴ مدل ۲۰۰۱ عرضه کرد، در تیگو ۵ هم به‌وضوح تلاش کرده است خودرویی مشابه تویوتا فورچونر ۲۰۰۸ در اندازه‌‌ای کوچک‌تر بسازد و البته در جلوپنجره و نمای مقابل، نگاهی هم به رنجروور داشته باشد. در مجموع و با توجه به سابقه‌ی نه‌چندان طولانی برند چری در ساخت خودرو و البته اصالت چینی آن، تیگو ۵ در نمای رو‌به‌رو، چهره‌ی مناسبی دارد و هرچند دلفریب و در حد کره‌ای‌ها چشم‌نواز نیست، نمی‌توان آن را زشت به‌حساب آورد.

در نمای جانبی و خصوصا در نگاه اول، تیگو ۵ اصلا خودرویی چینی با طراحی پیش‌پاافتاده نیست و برعکس نوعی پختگی در طراحی آن دیده می‌شود. شاید بتوان گفت در این بخش، مهندسین چری دست به کپی‌برداری‌های هوشمندانه‌ای از کراس‌اوری مطرح ژاپنی زده‌اند؛ اما باید قبول کرد این حرکت را هنرمندانه و با ظرافت زیادی انجام داده‌اند. یک خط هدایت‌کننده از چراغ‌ عقب تا روی دستگیره‌ها ادامه‌ یافته که همراه‌با خطوط روی گلگیر، به‌خوبی بدنه را حجم داده و جذاب کرده است. از سویی دیگر، سقف دارای شیبی ملایم به سمت عقب است و پنجره‌ها، شبیه آنچه در نیسان ایکس‌تریل جدید دیده‌ایم، دارای قابی فلزی و براق هستند. از سپر جلو تا زیر گلگیرها و رکاب، با پلاستیک سخت پوشانده شده است که در هنگام حرکت در مسیرهای خارج جاده و گل‌آلود از رنگ و بدنه‌ی خودرو محافظت می‌کند.

در نمای پشت، مثل همیشه چینی‌ها کمی بی‌دقت عمل کرده‌اند و علاقه‌ی شدید آن‌ها به چراغ‌های بزرگ، در تیگو ۵ هم دیده می‌شود. شاید این چراغ‌ها به‌تنهایی زیبا باشند؛ اما در مجموع نسبت به کل جثه‌ی این خودرو که چندان بزرگ نیست، توی ذوق می‌زند. اگزوزها به‌خوبی داخل سپر جای گرفته است و سراگزوزهای فلزی حالتی سه‌گوشه و هماهنگ با نمای عقب دارند. حجم‌دهی در این بخش از تیگو ۵ هم به‌خوبی انجام شده است و برجستگی‌ها، نمای اسپرت و جذابی (در مقایسه با دیگر‌ چینی‌هایی که در ایران دیده‌ایم) به آن داده‌اند. در این قسمت هم، برای ما تا حدودی ایده گرفتن از نیسان ایکس‌تریل تداعی می‌شود.

در فضای داخلی، این بار چری سنگ تمام گذاشته و تا حدودی ما را شگفت‌زده کرده است. اگر آن را شبیه به فضای داخلی سانتافه در سایز کوچک‌تر بدانیم، برای مبلغی که برای آن پرداخت می‌شود، بسیار راضی‌کننده است. تیگو ۵ به‌درستی خلاقیت را کنار گذاشته و از زبان طراحی حاکم بر فضای داخلی بسیاری از شاسی‌بلندهای جهان الگو گرفته است. صندلی‌ها چرم هستند و داخل داشبورد هم از پلاستیک بی‌کیفیتی که در اکثر تولیدات چری (خصوصا انواع MVM) دیده می‌شد، استفاده نشده است. فلزکاری‌های کابین واقعا خوب انجام شده و چیدمان نمایشگر و دکمه‌ها کاملا مد روز است. داشبورد دارای دو بخش بالا و پایین است که در نمونه‌ی واردشده به ایران، به ترتیب سیاه و کرم روشن هستند که تا حدودی لوکس جلوه می‌کند.

فراموش نکنیم، این خودرو یک کراس‌اور است و اصلا نباید راحتی داخل آن را با هیوندای سانتافه مقایسه کرد. راننده در پشت فرمان دید خوبی به اطراف دارد؛ اما پهنای خودرو چندان زیاد نیست و ارتفاع سقف خودرو بالا است که سبب شده نه‌تنها کلیت خودرو ناموزون دیده شود که احتمال واژگونی آن در سرعت‌های بالا بیشتر شود. ابعاد تیگو ۵ عبارت‌اند از طول ۴۵۰۶ میلی‌متر، عرض ۱۸۴۱ میلی‌متر و ارتفاع ۱۷۴۰ میلی‌متر.

آپشن‌ها و امکانات رفاهی

صندلی‌های تیگو همان‌طور که اشاره کردیم، چرم و در ردیف جلو برقی هستند. مانیتور ۷.۵ اینچی لمسی از طریق USB با گوشی‌های هوشمند ارتباط برقرار می‌کند و عملکرد مناسب آن با دوربین دید عقب خیلی در ساده‌تر کردن پارک این خودرو نقش داشته است. فرمان تلسکوپی و برقی تیگو ۵ به‌خوبی تنظیم می‌شود و آینه‌های بغل‌ هم به‌صورت خودکار، قابل جمع شدن هستند. سانروف برقی و تهویه مطبوع خودکار، استارت بدون کلید، آینه‌ی وسط ضد بازتاب و حسگر پارک از دیگر ویژگی‌های این خودرو محسوب می‌شود که شاید در مقایسه با کره‌ای‌ها نتوانیم آن‌ها را امکانات رفاهی قابل توجهی بنامیم؛ اما به هر حال این امکانات در هیچ یک از محصولات تولید داخل دیده نمی‌شوند.

تیگو ۵ در کشورمان با دو تیپ MT و CVT عرضه می‌شود که نوع CVT (دنده خودکار) به سه زیرگروه کامفورت، لاکچری و اکسلنت تقسیم می‌شود تا مجموع مدل‌های این خودرو (از نظر سطح آپشن‌ها) را به ۴ برساند. نوع MT که طبیعتا ارزان‌ترین نسخه محسوب می‌شود؛ دارای آپشن‌های حسگر پارک، فرمان برقی تلسکوپی، چراغ رانندگی در روز و آینه‌های برقی جمع‌شونده است. مدل کامفورت علاوه بر آپشن‌های گفته‌شده و جعبه‌دنده خودکار با استارت بدون کلید، کروزکنترل، نمایشگر ۷ اینچ، دوربین پارک و صندلی‌های چرمی همراه است. آپشن‌های صندلی جلوی برقی، تهویه مطبوع خودکار و سانروف برقی در مدل‌های لاکچری و اکسلنت ارائه می‌شود و تفاوت نسخه اکسلنت با لاکچری در داشتن گرم‌کن داخل صندلی، تعداد بیشتر ایربگ‌ها و فناوری کنترل پایداری (ESP) است.

ایمنی و آپشن‌های حفاظت از سرنشینان

به گفته‌ی شرکت چری، این خودرو دارای ۵ ستاره از سازمان رسمی استاندارد ایمنی خودروی اروپا (Euro NCAP) است. البته ما هرچه در سایت رسمی این سازمان، جست‌وجو کردیم فیلم رسمی تست تصادفات تیگو ۵ را پیدا نکردیم و البته نتایج این تست‌ها هم برای ما مشخص نشد. ولی به هر حال مطمئن هستیم که خودروساز بزرگی در حد و اندازه چری، حتما محصولی را که نه‌تنها در ایران و چین، که به شکلی گسترده در روسیه و آمریکای جنوبی عرضه می‌کند، در NCAP تست کرده و ۵ ستاره بودن آن واقعی است.

در بخش ایربگ، تیگو ۵ در حالت پایه فقط ۲ ایربگ برای سرنشینان جلو دارد که از هیچ بهتر است؛ اما در حد استانداردهای روز دنیا نیست و فقط در مدل فول‌آپشن که اکسلنت نام‌ دارد، چهار ایربگ وجود دارد. سامانه‌های کنترل پایداری شامل ترمز ABS و EBD، ASR، HHC، EBA می‌شود. جهت اطلاع دوستانی که با این عبارات آشنا نیستند، باید گفت که EBD مکمل ترمز ABS است و به‌صورت الکترونیکی فشار ترمز روی هر یک از چرخ‌ها را کنترل می‌کند. ASR یا TCS مربوط به سامانه کنترل ترکشن نامیده می‌شود که از هرزگردی چرخ‌ها و سر خوردن خودرو جلوگیری می‌کند. 

سیستم HHC یا Hill Holder از بازگشت خودرو به سمت پایین در هنگام حرکت صعودی روی شیب جلوگیری می‌کند و EBA که سامانه کمکی ترمز اضطراری (Emergency brake assist) گفته می‌شود، در هنگام فشار ناگهانی به پدال گاز، قدرت وارده بر سیستم ترمز و لنت‌ها را افزایش می‌دهد.

تجربه رانندگی

پیش از هر چیز باید متوجه این موضوع باشیم که مبلغ پرداختی برای تیگو ۵ کمتر از نصف کراس‌اوری مطرح کره‌ای است، پس انتظارات ما هم نباید در آن سطح باشد. از سویی دیگر، اولویت‌های خریدار باید مد نظر قرار گیرد تا لذت (یا پشیمانی) از داشتن هر محصول مشخص شود.

وقتی وارد کابین تیگو ۵ می‌شوید، کیفیت ساخت و راحتی صندلی‌ها رضایت‌بخش است؛ اما به هنگام حرکت، اگر به‌دنبال شتاب‌گیری و رسیدن به سرعت‌های بالا هستید، حتما ناامید خواهید شد. قدرت ۱۳۶ اسب‌بخار برای وزن ۱۵۰۰ کیلوگرمی این کراس‌اور کافی نیست و شما خیلی دیر به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت خواهید رسید. از سویی دیگر، آپشن‌های این خودرو در نسخه پایه (MT) و قیمتی نزدیک به ۸۰ میلیون تومان چندان جالب نیستند و تعویض دنده‌ی دستی برای آن عجیب است. از سویی دیگر در نسخه‌های بالاتر با آپشن‌های بیشتر که قیمت را به ۹۵ میلیون تومان می‌رساند هم این خودرو دودیفرانسیل نیست.

سرنشین جلو در تیگو ۵ احساس راحتی می‌کند و فضای مناسبی در اختیار دارد؛ درحالی‌که این موضوع برای ردیف عقب صدق نمی‌کند و انتظارات را باید در حد یک خودروی معمولی و نه یک کراس‌اور پایین آورد. در بخش صندوق عقب، با توجه به امکان خواباندن صندلی‌ها، فضای خوبی وجود دارد که همراه‌با سقف بلند تیگو ۵، مناسب به نظر می‌رسد.

قیمت و رقبا

به‌روزرسانی اردیبهشت ۱۴۰۰

لازم است کلاس جدیدی در بازار خودروی کشورمان، به نام شاسی‌بلندهای چینی تعریف شود تا صرفا چنین خودروهایی را در آن قرار دهیم و با هم مقایسه کنیم. اگر خوب دقت کنید، متوجه خواهید شد که مقایسه خودروهایی مثل جک S5، تیگو 5 و X33 با یکدیگر منطقی است؛ اما قرار دادن آن‌ها در کنار محصولات هیوندای و کیا نه‌تنها غیرممکن، که با توجه به قیمتی که دارند نادرست است.

تیگو ۵ ساخت ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۷ با آپشن‌های پایه و حداقل امکانات، ۳۵۰ تا ۴۵۰ میلیون تومان قیمت دارد که در مقایسه با جک S۵ خودکار کمی جادارتر، اما با پیشرانه‌ای بسیار ضعیف‌تر است. جالب اینجا است که تیگو ۵ فول آپشن خودکار هم پیشرانه‌ی قدرتمند‌تری ندارد و در جاده مقلوب جک خواهد شد. در مقایسه با نسخه‌ی جدید X۳۳ (که آن هم در شرکت خودروسازی چری چین تولید می‌شود) تیگو فقط می‌تواند روی جثه بزرگ‌تر و احتمالا جذابیت ظاهری‌اش برای خریدار ایرانی حساب باز کند که البته برای مخاطب یک کراس‌اور چینی اهیمت دارد. این در حالی‌ است که X۳۳ با همان قدرت و پیشرانه‌ی ۲ لیتری تیگو ۵، نه‌تنها از جعبه‌دنده خودکار استفاده می‌کند، بلکه در بازار ایران امتحان خود را پس داده و رضایت نسبی خریداران را در پی داشته است.