ترس کهنه از بخش خصوصی کیش؛ سرمایه‌گذاران را فراری می‌دهند

به گزارش شماواقتصاد و به نقل از رویکرد کیش، مهندس صدوق، سرمایه گذار هتل ترنج و صنعت طلا در نشست هم‌اندیشی فعالان اقتصادی و سرمایه‌گذاران کیش که با حضور دبیرشورایعالی مناطق آزاد و مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش برگزار شد، گفت: به‌جای نشان‌دادن چهره واقعی کیش با زیرساخت‌های گردشگری، هتل‌ها و مراکز تفریحی، در تبلیغات رسمی رد می‌شوند تا مبادا «شخصی تبلیغ شود». نتیجه، تصویری ناقص و بی‌عمق از جزیره‌ای است که ثروتش در جذب گردشگری نهفته است و زیرساخت های پنهانی همچون پارک جنگلی، پارک دلفین و ده‌ها جاذبه طبیعی و انسانی، در سایه سیاست «کم‌نمایی» رو به فراموشی می‌روند. این یعنی فرصت‌سوزی اقتصادی عمدی یا ناآگاهانه که هیچ تمرکزی به این حوزه وجود ندارد.

کارآفرینان با سابقه استفاده از فناوری خارجی و سپس توسعه آن در داخل، با این امید به کیش آمده‌اند که از مزیت های منطقه آزاد بهره مند شوند؛ اما در عمل، تشریفات و محدودیت‌ها حتی از سرزمین اصلی هم سنگین‌تر بوده است و در ادامه مهندس صدوق می افزاید: قوانینی که حتی برای دارندگان کارت معتبر اتحادیه طلا، مسیر کیش به تهران و بالعکس را به کابوس تبدیل کرده است و این اتفاق نه تنها فعالان بازار را فراری می‌دهد، بلکه حیثیت «آزاد بودن» را هم زیر سؤال می‌برد.

اگر با نگاه تحلیلی به سه حوزه “ساختاری، اقتصادی و حکمرانی” توجه کنید سخنان سرمایه گذار هتل ترنج و صنعت طلا در کیش مفهوم تازه ای به خود می گیرد؛ او تاکید دارد علاوه بر این که قانون‌گذاری جزیره نه‌تنها تسهیل‌گر نیست،حتی در بعضی حوزه‌ها سخت‌تر از سایر نقاط کشور می باشد و ترس از دیده‌شدن برندهای خصوصی، جلوگیری از بازاریابی موثر و وضع قوانین ناکارآمد، باعث فراری‌دادن سرمایه و ضربه مستقیم به گردشگری و تجارت طلا شده است.

به گفته مهندس صدوق: نبود نظارت بر مدیران میانی و بی‌اطلاعی از قانون، همراه با انعطاف‌ناپذیری در اصلاح سیاست‌ها، یک حلقه معیوب مدیریتی ساخته که باعث ترمز چرخ توسعه می شود. این رفتارها نشانه یک ترس ریشه‌دار از استقلال اقتصادی بخش خصوصی است؛ ترسی که به‌جای مدیریت ریسک، به حذف و سانسور ختم می‌شود. در بلندمدت این مدل حکمرانی، دو پیامد جدی”فرسایش اعتماد سرمایه‌گذاران و تبدیل منطقه آزاد به منطقه محدود” را می تواند به دنبال داشته باشد.

وی، با بیان این که فعالان اقتصادی پیام روشنی از فرایندهای سختی که حتی دشوارتر از بروکراسی سرزمینی اصلی است، می‌گیرند که حضورشان صرفاً تا جایی تحمل می‌شود که دیده نشوند و ادامه چنین عنوان می کند که وقتی قوانین حمل‌ونقل، تولید و تبلیغات از سرزمین اصلی سخت‌تر شود، برتری رقابتی کیش به درجه صفر خواهد رسید.

کیش اگر بخواهد از یک برند تزیینی گردشگری فراتر برود، به جای پنهان‌کردن توانمندی‌ها و ترساندن سرمایه‌گذاران، باید قانون و سیاست خود را بازتعریف کند. در غیر این صورت، هتل‌ها و مراکز تفریحی خالی خواهند ماند و عنوان «منطقه آزاد» چیزی جز یک شوخی تلخ نخواهد بود.

ترس کهنه از بخش خصوصی کیش؛ سرمایه‌گذاران را فراری می‌دهند