بهره برداری از مواد معدنی در دنیا با تغییر کاربری آنها در سال های اخیر با تغییرات بسیاری همراه شده است. درواقع نیاز بازار و توسعه صنایع «های تک» توانسته مسیر معدنکاری را دستخوش تغییر کند.

 دستیابی به عناصر استراتژیک امروز می تواند به عنوان قدرت یک کشور تلقی شود و این را جنگ تجاری میان آمریکا و چین به خوبی به تصویر کشید.

این در حالی است که ایران با در اختیار داشتن ذخایر بسیاری از مواد معدنی توانسته در میان ۱۵ کشور معدنی دنیا قرار بگیرد اما همچنان از نظر اکتشاف و بهره برداری به نوعی دست نخورده محسوب شود.

عدم توجه و تمرکز بر حوزه اکتشاف در سال های گذشته باعث شد تا بخش معدن ایران از دنیا عقب بماند اما در چند سال اخیر با تاکید بر اهمیت این بخش و افزایش نقش آفرینی آن در توسعه صنعتی باعث شد تا دولت بیش از گذشته به بخش خصوصی متخصص اعتماد کرده و بستر را برای ورود آنها به توسعه بخش معدن فراهم کند.

در این بین شرکت پروژه محور «تجلی» توانست به سرعت به یکی از شرکت های خصوصی تاثیر گذار در توسعه بخش معدن و صنایع معدنی تبدیل شود. شرکتی از زیرمجموعه شرکت توسعه معادن و فلزات (ومعادن) که حالا به یکی از درخشان ترین زیرمجموعه های آن تبدیل شده است.

اما شاید یکی از اصلی ترین نقش آفرینی های تجلی را باید در حوزه عناصر استراتژیک به ویژه لیتیوم مشاهده کرد. این مجموعه با رصد به روز بازارهای جهانی و تحلیل آینده پیش رو به این نتیجه دست یافته است که علاوه بر حضور در حوزه هایی همچون مس، فولاد، طلا، زغالسنگ و... باید به سمت عناصر استراتژیک که نیاز هر کشوری محسوب می شود، حرکت کند.

ورود تجلی به حوزه پراهمیت لیتیوم می تواند به موفقیت های صنعتی و اقتصادی کشور منجر شود. درواقع امروز دولت می داند دسترسی به عناصر نادرخاکی و استراتژیک به اندازه ای حائز اهمیت است که نباید آن را به تعویق انداخت اما از سویی دیگر بهره برداری از این عناصر نیازمند سرمایه گذاری، تکنولوژی های نوین و بازاریابی است که باید به همت بخش خصوصی محقق شود.

ایران دارای ذخایر شورابه ای لیتیوم و حتی ذخایر غیر شورابه ای است که دستیابی به استحصال آن می تواند انقلابی در معدنکاری ایران محسوب شود. حال شرکت تجلی به عنوان یک شرکت پروژه محور ورود به حوزه لیتیوم را کلید زده که می تواند بزرگترین بازیگر معدنی کشور شود.

 سرمایه گذاری در حوزه استحصال لیتیوم می تواند بر سوددهی تجلی نیز تاثیر بسیاری داشته باشد. حال حضور این شرکت در این حوزه می تواند نوید بخش روزهای روشن برای بخش معدن باشد.

البته این مجموعه علاوه بر سرمایه گذاری در حوزه لیتیوم و استحصال آن در حوزه عناصر نادر خاکی نیز وارد شده است زیرا می داند تقاضای داخلی و جهانی به سمت این عناصر ارزشمند است و دستیابی به این عناصر می تواند اقتصاد ایران را متحول کند.

اما از بعد دیگر باید به این نکته اشاره داشت که اعتماد دولت به بخش خصوصی و توسعه همکاری در حوزه های استراتژیک از جمله دستیابی به لیتیوم منجر به تحقق اهداف مشخص شده در این حوزه می شود.

تجلی با ورود به این حوزه و سرمایه گذاری در بخش لیتیوم می تواند بازیگر اصلی اقتصاد غیر نفتی ایران در بخش خصوصی باشد.

از سویی دیگر این تجربه نشان می دهد اعتماد دولت به بخش خصوصی می تواند دستاوردهای مثبت بسیاری به همراه داشته باشد که میزان وابستگی به اقتصاد نفتی را کاهش می دهد.

 لیتیوم که حالا به عنوان نفت سفید از آن یاد می شود می تواند توسعه صنایع پایین دستی و ارزآوری بسیار را برای کشور داشته باشد و حال این اتفاق با کمک بخش خصوصی در حال وقوع است.