ولادیمیر پوتین متولد ۷ اکتبر ۱۹۵۲ سیاستمدار روسی و افسر اطلاعاتی سابق است که اکنون رئیس‌جمهور روسیه است. پوتین از ۲۰۱۲ میلادی در این سمت در حال خدمت است و پیش از آن نیز از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۸ میلادی نیز این سمت را بر عهده داشت. همچنین پوتین از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰ میلادی و مجددا از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ نیز نخست‌وزیر بود. پوتین پس از الکساندر لوکاشنکو، دومین رئیس‌جمهور اروپایی است که طولانی‌ترین مدت دورهٔ ریاست جمهوری را بر عهده داشته‌است.

کانال تلگرامی سی وی آر که مواضعی ضد دولت روسیه و رئیس جمهور این کشور را اتخاذ می‌کند، در گزارشی ادعا کرد که بمب گذاری علیه رئیس جمهور روسیه انجام شده، هرچند این عملیات ناموفق بوده است.

بر اساس آنچه «دیلی استار» گزارش می‌دهد، برخی از محافظان پوتین پس از این رویداد ناپدید شده اند و این مسئله ظن قوی را در مورد احتمال ترور خودرویی که رئیس جمهور روسیه در آن سفر کرده، ایجاد می‌کند.

منابع تأیید نشده خاطرنشان کردند که انفجاری قوی از پشت لیموزینی که پوتین در آن حرکت می‌کرد رخ داده است و گمان می‌رود این یک حمله با بمب بوده است. همین منابع تاکید می‌کنند که بلافاصله پس از این اتفاق برخی از محافظان پوتین برکنار و بازداشت شدند.

در همین حال، طبق گزارش کانال تلگرامی اس وی آر؛ ولادیمیر سولوویوف، رئیس تبلیغات پوتین، با بریدگی‌ها و کبودی‌های عجیب در صورتش در برنامه تلویزیونی خود ظاهر شد، هرچند او از توضیح درباره بریدگی‌ها و کبودی‌های صورتش خودداری کرد.

هنوز کرملین به این موضوع و خبرهای پیرامون این ماجرا واکنشی نشان نداده است.

بیوگرافی پوتین

پوتین در لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) به‌دنیا آمد و حقوق را در دانشگاه دولتی سن پترزبورگ مطالعه کرد و در ۱۹۷۵ میلادی فارغ‌التحصیل شد. پوتین به عنوان افسر اطلاعاتی خارجی KGB به مدت ۱۶ سال کار کرد و پیش از استعفایش در ۱۹۹۱ میلادی جهت آغاز یک حرفه سیاسی در سن پترزبورگ، به درجه سرهنگ دومی رسید. سپس در ۱۹۹۶ میلادی به مسکو نقل مکان کرد تا به کابینه رئیس‌جمهور بوریس یلتسین بپیوندد. او مدت کوتاهی را به عنوان هدایتگر سرویس امنیت فدرال روسیه (FSB) و وزیر شورای امنیتی، قبل از انتخاب شدن به عنوان وزیر در اوت ۱۹۹۹ میلادی خدمت کرد.

پس از استعفای یلتسین، کمتر از چهار ماه پس از انتخاب بی‌درنگش برای اولین دوره ریاست جمهوری، پوتین رئیس‌جمهور کنشگر شده و مجدداً در ۲۰۰۴ میلادی نیز رئیس‌جمهور شد. از آنجا که در آن زمان از نظر قانون اساسی دوره ریاست جمهوری اش به دو دوره پیاپی محدود شده بود، پوتین مجدداً از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ میلادی تحت زعامت دمیتری مدودف به عنوان نخست‌وزیر خدمت کرد و در یک انتخابات در سال ۲۰۱۲ میلادی به ریاست جمهوری بازگشت، انتخاباتی که به دلیل اعتراضات و ادعاهایی مبنی بر تقلب خدشه دار گشت. او مجدداً در ۲۰۱۸ میلادی انتخاب شد. در آوریل ۲۰۲۱، پس از یک رفراندوم، اصلاحیه قانون اساسی را تبدیل به قانون کرد، اصلاحیه‌ای که به او امکان داد دو مرتبه دیگر انتخاب شود و پتانسیل ریاست جمهوری‌اش را تا سال ۲۰۳۶ میلادی نیز گسترش دهد.

طی اولین دوران تصدی‌اش بر مقام ریاست جمهوری، اقتصاد روسیه به مدت هشت سال پیاپی رشد کرد، به طوری که GDP اندازه‌گیری شده بر حسب قدرت خرید ۷۲٪ افزایش یافت، درامدهای حقیقی با ضریب ۲٫۵ رشد کرده و دستمزدها نیز بیش از سه برابر شدند؛ بیکاری و فقر به کمتر از نصف رسیدند و رضایت خود-ارزیابی شدهٔ روس‌ها از زندگی خود به میزان قابل توجهی افزایش یافت. این رشد نتیجه این موارد بود: افزایش پنج برابری در قیمت نفت و گاز که عمده صادرات روسیه را تشکیل می‌دهد، بازیابی از رکود پسا-کمونیستی و بحران‌های مالی، افزایش سرمایه‌گذاری خارجی و سیاست‌های محتاطانه اقتصادی و مالی. 

همچنین پوتین باعث پیروزی روسیه در جنگ دوم چچن شد. تحت نخست‌وزیری مدودف، اصلاحات نظامی و سیاسی بزرگ-مقیاس و همچنین پیروزی روسیه در جنگ روسیه و گرجستان را هدایت نمود. طی سومین دوره ریاست جمهوری‌اش، سقوط قیمت نفت همراه با تحریم‌های اعمال شده از آغاز ۲۰۱۴ میلادی، پس از دخالت نظامی روسیه در اوکراین و الحاق کریمه، منجر به کاهش GDP به ۳٫۷٪ تا ۲۰۱۵ میلادی گشت، گرچه که اقتصاد روسیه در ۲۰۱۶ میلادی رشد ۰٫۳ درصدی را در GDP تجربه نمود. سایر توسعه‌ها تحت زعامت پوتین شامل این مواردند: ساخت خط لوله، ترمیم سامانه ناوبری ماهواره‌ای گلوناس و ایجاد زیرساخت‌های رویدادهای بین‌المللی چون المپیک زمستانی ۲۰۱۴ در سوچی و جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸. در فوریه ۲۰۲۲، پوتین دستور حمله تمام-عیاری را بر اوکراین داد.

تحت رهبری پوتین، روسیه به سمت اقتدارگرایی رفته‌است. متخصصان در حالت کلی روسیه را یک دموکراسی در نظر نمی‌گیرند و زندانی و سرکوب مخالفان سیاسی، ارعاب و سرکوب مطبوعات آزاد و فقدان انتخابات آزاد و منصفانه را از دلایل آن بر می‌شمرند. روسیه در رابطه با این موارد نمره ضعیفی را کسب کرده‌است: شاخص ادراک فساد متعلق به شفافیت بین‌الملل، شاخص مردم‌سالاری متعلق به واحد اطلاعات اکونومیست و شاخص آزادی در جهان متعلق به خانه آزادی.

منبع: همشهری آنلاین