یدالله رؤیایی فوت کرد. یدالله رؤیایی شاعر بزرگ ایرانی درگذشت. یدالله رؤیایی شاعر بزرگ ایرانی در سن ۹۰ سالگی فوت کرد. پایگاه خبری شماواقتصاد درگذشت یدالله رؤیایی را به همه ملت ایران به خصوص خانواده ایشان تسلیت می گوید.

اعظم کیان‌افراز، ناشر کتاب‌های این شاعر با تأیید این خبر گفت: آقایی رویایی اخیرا دچار بیماری خاص شده بود اما هرگز نخواست بروز بدهد و سرحال بود. امروز برادرزاده‌اش خبر درگذشت‌اش را اعلام کرده است.

یدالله رؤیایی، مشهور به "رویا"، زاده ۱۷ اردیبهشت ۱۳۱۱ در دامغان بود.

از آثار او می‌توان به «برجاده‌های تهی»، «شعرهای دریایی»، «دلتنگی‌ها»، «از دوستت دارم»، «ابریخته‌ها»، «هفتاد سنگ قبر»، «منِ گذشته»، «درجستجوی آن لغتِ تنها»، «علاکت عقل به وقت اندیشیدن»، «از سکوی سرخ، یا «مسائل شعر»، «عبارت از چیست؟» و «چهره پنهان حرف» نام برد.

زندگی‌نامه یدالله رؤیایی

یدالله رؤیایی در ۱۷ اردیبهشت سال ۱۳۱۱ در دامغان به دنیا آمد. آموزش‌های دبستانی و دبیرستانی خود را در زادگاهش آغاز کرد و در تهران در دانشسرای شبانه‌روزی تربیت معلم به پایان رساند. چندسالی به کار تدریس و سرپرستی امور اوقاف دامغان اشتغال داشت. نوجوانی و جوانی او به تمایلات مارکسیستی و مبارزه در حزب توده ایران گذشت. در سال ۱۳۳۲ به دنبال کودتای ۲۸ مرداد و فرار از دامغان، چندی به زندگی مخفی، و ترک و گریز گذرانید و سرانجام در اسفند ماه همان سال دستگیرشده و به زندان افتاد. زندان‌های او: زندان باغشاه، زندان زیرطاقی (زیرزمین مخوف پلیس تهران)، زندان موقت، و یک بار دیگر در سال ۱۳۳۶، زندان لشکر ۲ زرهی سلطنت‌آباد.

یدالله رؤیایی پس از خروج از زندان اولین شعرهای خود را در ۲۲ سالگی نوشت و در مجلات آن زمان با نام مستعار «رؤیا» منتشر کرد، و هم‌زمان به تحصیلات خود در رشته حقوق سیاسی در دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران تا اخذ درجه دکترای حقوق بین‌الملل عمومی ادامه داد؛ و از آن پس، در وزارت دارایی به استخدام درآمد و به عنوان ذی‌حساب و سرپرست امور مالی در ادارات و دیگر مراکز دولتی، از جمله وزارت آب و برق، سازمان تلویزیون ملی ایران و… به کار پرداخت.

او از مؤسسان شرکت انتشاراتی روزن بود. رؤیایی با چند شاعر دیگر، مانیفست «اسپاسمانتالیسم» را منتشر کردند که بعدها به خلق نگرش تازه شعری با عنوان «شعر حجم» منجر شد.

از خطوط مهم زندگی ادبی او می‌توان به چند نمونه اشاره کرد:

تأسیس هفته‌نامه ادبی بارو به اتفاق احمد شاملو (ترکیبی از نام‌های مستعار بامداد و رؤیا)، سال ۱۳۴۴

تأسیس شرکت انتشاراتی روزن به اتفاق محمود زند و ابراهیم گلستان، سال ۱۳۴۶

اداره و انتشار دفترهای روزن، فصلنامه‌ای در شعر، نقاشی و قصه با همکاری گروه شاعران شعر حجم، ۱۳۴۶ و ۱۳۴۷

ازدواج با مادلن (سوییس)، ۱۳۴۷(۱۹۶۸)

تألیف و انتشار بیانیه حجم‌گرایی (اسپاسمانتالیسم) به همراه گروهی از شاعران آوانگارد و متمایل به حجم‌گرایی که به خلق نگرش تازه شعری با عنوان «شعر حجم» منجر شد، در سال ۱۳۴۸ (مجله بررسی کتاب، دوره جدید، شهریور ۱۳۵۰، شماره ۴، ویژه‌نامه شعر حجم) نگرش حجم‌گرایی (اسپاسمانتالیسم) با تغذیه و تأثیری که از «پدیدارشناسی» و تفکر هوسرل (ادموند) با خود داشت، توانست در نسل‌های بعدی شاعران، با حس و هیجان بیشتری استقبال شود و به عنوان بینش تازه‌ای در شعر معاصر ادامه بگیرد، با کهکشانی از شاعران حجم گرا در داخل و خارج ایران، که در واقع منظر ایرانیِ فنومنولوژی را در شعر می‌سازند. به عبارت دیگر «شعر حجم»، چه در تئوری، چه در عمل نوعی فنومنولوژی ایرانی است.

تأسیس جایزهٔ ادبی شعر سال به سرمایه‌گذاری تلویزیون ملی ایران و داورانی مرکب از مسعود فرزاد، محسن هشترودی، فریدون رهنما، بیژن جلالی، پژمان بختیاری و یدالله رؤیائی در سال‌های ۱۳۴۸، ۱۳۴۹ و ۱۳۵۰

تولد همام، سال ۱۳۵۲، ۱۹۷۳

تولد سارا، سال ۱۳۵۳، ۱۹۷۴

آغاز سفرهای اروپا و اقامت‌های پاریس ۱۳۴۷ متناوب تا ۱۳۵۷ (۱۹۷۸)

اقامت دائمی در فرانسه (تبعید اختیاری سال ۱۳۵۴) و سپس اجباری در سال ۱۳۵۸ (۱۹۷۹)

تأسیس «مدرسهٔ زبان و ادبیات فارسی» در پاریس، سال ۱۳۵۸(۱۹۷۹)

سکونت و زندگی در دهات و مزارع نورماندی (آنورونویل- Envronville)

تولد کاویان، سال ۱۹۸۴

مرگ مادلن، سال ۱۹۸۶

تدریس در پاریس (۱۹۸۲–۱۹۹۴)

ازدواج با کاترین (۱۹۸۷)

انتشار گزینه اشعار به زبان فرانسه با نام «پس مرگ چیز دیگر بود» (Et la mort était donc autre chose)، انتشارات «کره آفیس» (Créaphis)، دفترهای روآیومون، پاریس ۱۹۹۷، به ترجمه شاعران فرانسوی برنارد نوئل Bernard Noël، کلود استبان کلود استبان، آلن لانس Alain Lance، کریتف بالایی Christophe Balÿ، استر تلرمن 'Esther Tellermannو … (محصول یک هفته کار جمعی در سمیناری به دعوت و ابتکار «بنیاد روآیومون» - Fondation Royaumont)

رئیس انجمن قلم ایران در تبعید (PEN Club)

سخنرانیِ «گذر از اسپاسمان» در فستیوال بین‌المللی شعر کازابلانکا و طرح تئوری حجم‌گرایی، سپتامبر ۲۰۰۰ (ترجمه فارسی از عاطفه طاهائی، در کتاب "عبارت از چیست")

اخذ عنوان "شوالیه در ادب و هنر" از دولت فرانسه، ۲۰۰۱

- انتشار مجموعه شعر "حجمی‌ها " (Espacement(al)s)در زبان فرانسه، همراه با ترجمهٔ "مانیفست شعر حجم" و موخره‌ای دربارهٔ آن با عنوان "غایت چیز: نگفتنیِ کلمه"، انتشارات انوانتر (éd. L'Inventaire)، پاریس، سال ۲۰۰۶

انتشار کتاب لبریخته‌ها (Versées Labiales)، ترجمه کریستف بالایی، انتشارات تارابوست (éd. Tarabuste)، سال ۲۰۱۳

انتشار کتاب هفتاد سنگ قبر (Septante pierres tombales)، ترجمه آرش جودکی، انتشارات تارابوست (éd. Tarabuste)، سال ۲۰۱۶

شرکت در فستیوال‌های بین‌المللی شعر، حضور در دیدارهای جهانی شاعران، سفرهای ادبی، کنفرانس‌ها و مصاحبه‌ها همیشه از فعالیت‌های دیگر او در کنار امر نویسندگی بوده‌است. یدالله رؤیایی سال‌ها در «آنوِرونویل»، ده کوچکی در مزارع نورماندی، به سر می‌برد. او همچنین عضو خانه نویسندگان و عضو جامعه اهل ادب فرانسه نیز بود. او هم‌اکنون در پاریس کار و زندگی می‌کند.

نقد و تحقیق روی کارهای یدالله رؤیایی

طلا در مس، رضا براهنی، نشرمرغ آمین

شعر نو از آغاز تا امروز، محمد حقوقی، شرکت سهامی کتاب‌های جیبی

شعر و شاعران، محمد حقوقی، نگاه

از حاشیه تا متن، دربارهٔ لبریخته‌ها، به کوشش هما سیار، باران (سوئد)

گزاره‌های منفرد، علی باباچاهی، نارنج

چرا من دیگر شاعر نیمائی نیستم، رضا براهنی، نشر مرکز و نشر رؤیا (سوئد)VIJ - شاعر، سهراب مازندرانی،

گزارش خواب، سهراب مازندرانی، نشر رؤیا (سوئد) و نشر رؤیا VIJ - خشکی است که کشف خاک می‌کند، سهراب مازندرانی و یان استرگون

حتای مرگ، دربارهٔ هفتاد سنگ قبر، به سعی و انتخاب محمدحسین مدل و محمد ولی زاده، داستان سرا

بوطیقای شعر حجم، یدالله رؤیایی کیست و چه می‌گوید؟، به قلماحمد بیرانوند انتشارات افراز

شرح حاشیه، نقد جریان‌های شعر معاصر بعد از نیما، تألیف احمد بیرانوند نشر روزگار

عرفان اصوات یا سازماندهی بی معنایی و انتزاع: تأملی دربارهٔ براهنی و رؤیایی، محسن ملکی، سالنامهٔ روزنامهٔ شرق ۱۳۹۷.

منبع: ایسنا